5 / 20
Regioblad -
5
Door de redactie van het regioblad werd
mij gevraagd om een stukje te schrijven
over mezelf. Dat is gemakkelijker gezegd
dan gedaan hoe begin je eraan? Ik doe een
poging.
Mijn naam is Bert Van Autrève, ik ben
geboren op 15 oktober 1952 in de West-
Vlaamse stad Tielt, als oudste zoon in een
gezin met twee kinderen. In 1974 studeerde
ik af als verpleegkundige. Ik werd soldaat
in het Belgische leger en leerde daar mijn
vrouw Claudine kennen. We trouwden eind
76 en we kwamen toen in Terneuzen wonen.
Claudine werkte hier al als logopediste op
een paar scholen. Ik ging in het Juliana
ziekenhuis werken als verpleegkundige op de
afdeling chirurgie. Na enige tijd werd ik lid
van de ondernemingsraad en nog wat later
werd ik waarnemend hoofd. Ondertussen
hadden we samen twee dochters en woonden
we terug in België. Begin 2013 stierf onze
jongste dochter. Op een doodgewone dag in
september hielp ik een patiënt terug in bed
en in mijn rug knakte er iets. Ik moest in de
ziektewet. Ik ging van de ene dokter naar
de andere. Alle mogelijke behandelingen
werden uitgeprobeerd. Niets hielp, het werd
er niet beter op. Ik werd zo goed als het
maar ging huisman en Claudine ging meer
werken. In de parochie in Zelzate hadden
ze altijd handen tekort om lid te zijn van
de ene of andere organisatie, dus werd Bert
benaderd door de pastoor. Ik heb in heel
wat verenigingen, in het bestuur dienst
gedaan. Het begon met het oudercomité,
dan vormselcatechese. Iedere keer kwam
er wel wat anders tevoorschijn. De ene
pastoor ging en de andere kwam. Onze
opvattingen waren niet altijd dezelfde en
we werden kerkganger in Sas van Gent.
Daar hadden ze het vlug in de gaten dat
Bert wel wat ervaring had in verschillende
kerkelijke bezigheden. Ik werd gevraagd voor
de beleidswerkgroep diaconie en belandde zo
in de parochiebestuursvergadering van Sas
van Gent. Later werd ik er koster.
Ergens in 2012 zocht men nieuwe
bestuursleden voor de Elisabeth parochie.
Ik voelde er wel iets voor en stelde mij
kandidaat. Ik werd aanvaard en belandde op
die manier in het bestuur.
Ondertussen waren we verhuisd naar
Terneuzen. Vanaf het eerste moment (dit
was eind 2012) dat ik contact had met de
andere bestuursleden, viel het me op dat er
een enorm verschil is tussen de Belgische
manier van vergaderen en de Nederlandse.
Hier ging alles sober met een bakje koffie
en per bakje hooguit één koekje, er werden
per avond twee bakjes koffie geserveerd. Bij
ons in de Vlaamse vergadering begonnen
we gelijk met een glaasje lekkere wijn. Het
liefst van een goed jaar. Dat was niet alleen
zo bij vergaderingen met de pastoor (deze
hebben meestal een goede wijnkelder) maar
dat was zo bij alle overlegvergaderingen.
Er werden meerdere flesjes gekraakt. Hier
zijn de vergaderingen gebonden aan een
strak tijdschema bij ons was dat niet zo. We
gingen zo nodig door tot ver na tienen.
Ik voelde me wel vrij vlug thuis tussen
de andere bestuursleden. Ik had een
bestuursverleden met heel wat vergaderingen.
Een welomschreven functie had ik niet
direct bij het bestuur. De kerken werden
gesloten en er moest een inventaris gemaakt
worden van alle kerkelijke kunstschatten.
Dat was een taak voor de nieuweling. Ik
heb dit werk gedaan, samen met pastor
Ad van Loveren. Het werd een immens
werk. We zijn heel wat rond geweest in de
verschillende kerken en er werden massa’s
foto’s gemaakt van ons ‘Kerkelijk Kunstbezit’.
Alles werd samengebracht in een boekwerk.
Deze boeken werden overhandigd aan de
plaatselijke PKC secretarissen. Het loont
zeker de moeite om dit eens in te kijken, zo
weet je ook eens wat JOUW kerk allemaal
verbergt achter zijn dikke muren.
Tijdens de vergaderingen was het al aan
bod gekomen dat mevr. Bendijk graag wou
stoppen met het secretariaatswerk. Ze was
immers al twee legislaturen bezig en vanuit
het bisdom mag je officieel maar twee maal
vier jaar een bestuursfunctie uitvoeren. Per
grote uitzondering mag deze termijn voor
korte tijd verlengd worden. Daar ik in
mijn vorige woonplaats al secretariaatswerk
verrichtte voor VZW Grenzeloos ( een
organisatie met een wereldwinkel en een
winkel in tweedehands kledij),voelde ik me
wel geroepen om te proberen de functie van
Mevr. Bendijk over te nemen. Ik stelde dit
voor op een van de bestuursvergaderingen en
iedereen kon er zich in vinden dat ‘die Belg’
het zou proberen.
Samen met Mevr. Bendijk heb ik een aantal
overdrachtmomenten gehad en ook een
aantal instructiemomenten. Zodoende heb
ik het secretariaat overgenomen per 1 januari
2016.
Nieuwe secretaris bestuur
Opstellen parochieplan
Op 1 januari 2013 zijn er 6 van de 9 kerken gesloten. We zijn nu ruim drie jaar verder en een goed moment om te evalueren en het
beleid indien nodig aan te passen. De huidige praktijk met eventuele aanpassingen worden in een op te stellen parochieplan opgenomen.
Een projectgroep coördineert dit proces. De groep bestaat uit één lid van het bestuur, Carel van Waes, één lid van het pastoraal team,
Marjan Dieleman, en twee parochianen, Marie José van der Meirsch en Maureen Remijn. Geerten Kok van het bisdom begeleidt
de projectgroep. Als notulist is toegevoegd Chantal van de Walle van de parochie H. Maria Sterre der Zee. Zij heeft ervaring bij het
opstellen van parochieplannen.
Het plan wordt in nauw overleg met het parochiebestuur, het pastoraal team, de parochie vergadering en de parochiekerncommissies
opgesteld. Het streven is om dit plan uiterlijk voor het einde van dit jaar gereed te hebben. Via het Regioblad worden de parochianen
mettertijd op de hoogte gesteld over de inhoud van het plan.
Carel van Waes, Vicevoorzitter