Diaconie

De diaconie is gericht op het verlichten van noden van kwetsbare mensen. De kerk heeft een rijke traditie als het gaat om het helpen van mensen in nood. Talrijke congregaties van paters en zusters hebben gezorgd in het verleden voor opvang van mensen, onderwijs aan mensen en zieken- en ouderenzorg. Tegenwoordig draagt de overheid hier vooral zorg voor. Dit wil niet zeggen dat diaconie daarmee overbodig is geworden. Integendeel. Nog steeds zijn er mensen die maatschappelijk buiten de boot vallen. Mensen die in armoede leven. Mensen die een goede gezondheid niet kunnen betalen. Mensen die vereenzamen. Mensen die een dierbare hebben verloren. Mensen die huis en haard hebben verloren vanwege oorlog, zoals vluchtelingen. Voor al deze mensen wil en kan de diaconie iets betekenen.

De diaconie in onze parochie krijgt vooral vorm vanuit caritas. Caritas heeft een noodfonds voor acute financiële hulp aan individuen. Daarnaast ondersteunt Caritas ook groepen binnen en buiten de parochie, die zich inzetten voor gerechtigheid en vrede. Zo wordt er ieder jaar gecollecteerd voor dit soort instanties. De Caritas stelt ieder jaar een collecterooster op, dat in de hele parochie wordt gevolgd. Bijzondere collectedoelen van caritas zijn: de voedselbank Zeeuws-Vlaanderen, Vastenactie, de Stichting Kerk en Vluchteling Zeeuws-Vlaanderen, Support4Afghanistan (John Langerak), Hospice Terneuzen, Sibusiso, de werkgroepen zieken en rouwverwerking.

Het caritasbestuur (zie onder organisatie) bestaat uit te weinig mensen om alles te kunnen doen wat wenselijk en nodig is. Daarom werkt caritas graag samen met andere instanties en organisaties die dezelfde doelen nastreven.

Sinds enkele jaren werkt de caritas van de Elisabeth-parochie samen met de caritassen van de Andreasparochie en de parochie Sterre der Zee. Ze spannen zich vooral in om het thema armoede uit te werken.

 

Naast de caritas zijn er ook talrijke parochianen die vanuit hun persoonlijke geloofsovertuiging individueel goed doen aan mensen. Ze zien om naar elkaar en steunen mensen die ze kennen met aandacht, bemoediging en soms ook financieel. Hoewel dit vaak onzichtbaar blijft voor de buitenwereld, is dit een belangrijke vorm van diaconie.

 

Zowel in de gestructureerde vorm van caritas als in de spontane vorm van individuele parochianen daalt diaconie als zachte regen uit de hemel neer op de korst van de aarde. Dubbel is haar zegen: wie haar schenkt en wie haar krijgt.