Previous Page  8 / 20 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 8 / 20 Next Page
Page Background

8

- Regioblad

Kroniek van de Elisabeth Parochie

OVERLEDEN:

Terneuzen

19-07-16

Johannes Michael Juffermans

(76 jr.) e.v. Hendrika Theresia Maria Bosch

Axel

17-06-16

Alphons René Marie van der Sneppen

(75 jr.) e.v. Maria Jozéfa Geziena Hobbema

11-07-16

Dorothea Leonia de Cock

(81 jr.) e.v. Michel Rene De La Ruelle

15-07-16

Josephus Alphonsius van Hecke

(88 jr.) w.v. Theresia Margaretha Emilia Cornelis

Sluiskil

09-06-16

Sophia Margaretha Beulens

(84 jr.) e.v. Robert Jurriëns

Philippine

11-06-16

Benedictus Prosper Martha Marie van der Heijden (73 jr.)

21-07-16

Walter Jozef Alma De Bock

(58 jr.) e.v. Marianne Johanna Elodie Baecke

Gedoopt:

Terneuzen

31-07-16

Jan Alexander Pim Janssen

z.v. Ad Winand Janssen en Glenda Hoefnagel

Westdorpe

28-05-16

Djelita Silvana Lafertin

d.v. Moreno Napoleon Lafertin en Safara Rosenberg

"…en wanneer zagen wij U als een vreemdeling

en hebben U opgenomen…?"

Matteüs 25,38

Ontmoetingen aangaan met een icoon is -

voor wie niet bekend is met de tradities van

de Orthodoxe Kerken - als het aangaan van

een ontmoeting met een vreemdeling. Deze

vreemdeling lijkt een mooi schilderij,

maar is ten diepste een venster op God, de

Onzichtbare. Een ontmoeting met een icoon

is een ontmoeting met de Onzichtbare. Dit

vraagt om eerbied, om deemoed en om een

houding van luisteren.

Wie de ontmoeting wil aangaan, kiest voor

een meditatie over vragen als:

 Wat roept de icoon in mij op?

 Wat heeft de icoon mij te zeggen in mijn

(persoonlijk) leven?

 Wat vraagt deze icoon van mij?

God, de Onzichtbare, kan alleen gekend

worden langs de wegen, die de Onzichtbare

zelf gekozen heeft, om zich kenbaar te

maken: in de heilsdaden, in Christus en in de

heiligen. Door deze mensen, geschapen naar

het beeld en de gelijkenis van de Onzichtbare,

is de Onzichtbare te ontmoeten. Zij staan op

iconen afgebeeld.

Het Griekse woord 'icoon' betekent ook

letterlijk 'beeld' in de betekenis van gelijkenis.

In de oriëntaalse Christelijke traditie is een

icoon het zichtbare beeld van het Goddelijke.

De iconograaf die deze voorwerpen maakt, is

slechts ‘een instrument’ in het realiseren

van een spiritueel proces. Het maken van

een icoon vormt een lang proces, volgens

onveranderlijke, beproefde methoden. De

iconograaf volgt een weg van gebed en

vasten. Daarbij is kennis vereist van de codes

van de canon (wetsregels), van Oosterse

en Westerse tradities, kennis van de lange

kerkelijke traditie van de iconografie en

een vertrouwdheid met de tradities van de

oecumenische concilies.

In 1999 vond de internationale vergadering

van Pax Christi Internationaal plaats in

Amman en in de Heilige Stad Jeruzalem.

Daar omheen waren er programma’s in

Egypte, Israël, Libanon en Palestina. In

dat verband ontstond het idee om een

icoon te laten vervaardigen die zou moeten

zijn toegewijd aan de beweging van de

Vrede van Christus (= Pax Christi). Het

zou een icoon moeten worden die Jezus zou

voorstellen als bron van verzoening, als de

bron van bevrijding en vrede. Een icoon

die bovendien de vitale verbindingen van

Oosterse en Westerse tradities van de Vrede

van Christus zou moeten symboliseren.

De Pax Christi-icoon is vervaardigd in het

klooster van de Heilige Johannes in de

woestijn nabij Jeruzalem en is toegewijd

aan de beweging van de Vrede van Christus

op 1 juli 1999 in Jeruzalem. Het origineel

bevindt zich in het gebouw van Pax Christi

Internationaal in Brussel.

Iconen nemen een centrale en vitale positie

in, in het leven van Byzantijnse christenen,

zowel orthodoxen als katholieken. Iconen

volgen als het ware de weg zoals God

die heeft geschapen: van een wereld van

duisternis en het begin naar een van licht op

het eind. Ook een icoon is ‘geschreven’ van

de donkere delen naar die van het licht. Als

de icoon gereed is, is er een venster op de

hemel onthuld.

Het centrale thema van de icoon is

verzoening. In het geloof en de theologie van

de Orthodoxe Ker-ken is verzoening de kern

van het Paasmysterie. In de opstanding wordt

het bewijs geleverd, dat de Onzichtbare in

zijn (haar?) oneindige liefde het Verbond,

dat al sinds Noach was aangegaan, altijd en

eeuwig gestand zal doen.

Ondanks dat Jezus, de Zoon van de

Onzichtbare, door mensenhand van het

leven werd beroofd, heeft de Onzichtbare

niet voor wraak maar voor het stellen van

een daad van liefde gekozen. Deze daad

van liefde heeft zichtbaar gemaakt dat de

Onzichtbare nooit het Verbond met zijn

schepping zal verbreken. In een icoon, als

venster van de mens op de Onzichtbare, kan

deze verbinding ervaren worden.

Alle afbeeldingen op de Pax Christi-icoon

verwijzen naar dit Paasmysterie. De icoon

brengt de Blijde Boodschap dat Christus

onze verzoening is. Voor Orthodoxe

christenen is dit een levende werkelijkheid

tot op de dag van vandaag. De icoon is dan

ook een uitnodiging 'aan alle mensen van

goede wil' om zich steeds weer te bezinnen

op de vraag wat de beste weg is naar 'Vrede

op Aarde' (Pacem in Terris).

Deze icoon is een geschreven ‘beeldverhaal’,

dat het verlangenuitdrukt naar saamhorigheid

tussen de kerken en christelijke culturen van

het westen en het oosten, eveneens van

het verlangen naar verzoening tussen joden,

moslims en christenen.

Meer informatie over de Pax Christi-icoon is

te vinden in de brochure:

"Christus is onze verzoening",Handreikingen

voor ontmoetingen met de Pax Christi-

icoon, geschreven door Stan Fritschy /

Theater 't Krukje en uitgegeven door Pax

Christi en Vastenaktie, 2003.

Bij de voorpagina

Christus is onze verzoening

Uitnodiging voor een ontmoeting met de Pax Christi-icoon