Regioblad september 2021

4 - Regioblad Heb jij jezelf vrij snel ingeburgerd gevoeld in Zeeuws-Vlaanderen of heb je daarbij toch ook wel knelpunten ervaren? De gastvrijheid onder de parochianen was groot na een aanvankelijk afwachtende houding. Het is belangrijk dat een nieuwe priester onbevooroordeeld kan binnen komen. Hierbij moet je elkaar de ruimte geven. In de eerste twee maanden had ik gelukkig nog een woning in Chaam, hetgeen toch wel veel heen en weer reizen betekende. Toen ik met kerstmis eenmaal was verhuisd en ingericht , voelde ik me heel snel thuis en opgenomen in de gemeenschap. Wat waren je verwachtingen en zijn die wel of niet uitgekomen? De echte wereld is altijd veel weerbarstiger dan de planning. Toen de bisschop mij vroeg om naar Zeeuws- Vlaanderen te gaan, heb ik direct JA gezegd. De mensen in mijn vorige parochie vonden dat jammer en waarschuwden mij voor de Zeeuwen. Maar na een eerste kennismaking kon ik hen snel gerust stellen: ‘ook daar wonen goede mensen’. En al snel werd mij geleerd ‘Zeeland is boven’. Een nieuwe benoeming geeft ook weer nieuwe kansen. Ik meldde mij bij Marjan met een e-mail: ‘Hier ben ik’, zeg maar wat ik kan doen. Vanaf die tijd zijn we samen aan de reis begonnen en sloten de andere teamleden aan. Zou je een beeld kunnen schetsen van je huidige en toekomstige taken? Momenteel ben ik voor 0,8 deel kapelaan en 0,2 deel besteed ik aan jongerenwerk en gezinspastoraat voor het bisdom. Daarnaast ben ik administrator (overste) bij de Vereniging van Catechisten in Breda en docent aan de priester- en diakenopleiding Bovendonk. Straks word ik voor de volle 100 % pastoor in de parochie in Oosterhout, maar blijf ook de andere taken met veel plezier uitvoeren; Priester ben je 24 uur op 7 dagen van de week. Met 8 uur slaap kan dit ezeltje stap voor stap, rustig doorwerken. Hoe lang had je in Zeeuws-Vlaanderen willen blijven? Eigenlijk was de tijd hier wat te kort. Ik had hier graag nog wat gebleven. Zeeuws- Vlaanderen werd mijn thuis. Dat de benoeming niet eeuwig zou duren wist iedereen wel, maar graag had ik er nog een paar jaar aan vastgeplakt. De bisschop overziet het diocees en zag dat Oosterhout (en haar kerkdorpen Dorst, Oosteind en Den Hout) nood had aan een nieuwe pastoor. De parochiekerk is tevens een basiliek (Sint Jan) en dat is een belangrijke plek in ons bisdom voor nu en in de toekomst. De bisschop vroeg mij met schroom en wie ben ik dan om nee te zeggen. Ik heb met dezelfde overtuiging JA gezegd, als toen de bisschop mij vroeg om naar Zeeuws-Vlaanderen te komen. Wat waren de moeilijkste punten in Zeeuws- Vlaanderen tijdens je 3-jarig traject? Van huis uit ben ik positief ingesteld en zie ik meer kansen dan moeilijkheden. Ik vind het belangrijk dat wij ons als kerk laten zien, herkenbaar zijn en vooral ook naar buiten treden. Je moet met elkaar in gesprek, maar soms ontbreken de woorden hiervoor. We waren dat niet meer zo gewend. Als priester ben ik zelf altijd herkenbaar. Hier heb ik nooit negatieve reacties op gekregen, het wordt gewaardeerd. Vooral in de binnenstad heb ik leuke reacties gekregen. Samen hebben we een start gemaakt om de parochie om te vormen tot een missionaire geloofsgemeenschap. Hier zal ik op betrokken blijven, mede vanuit mijn studie in Rome : ‘from maintenance into mission’. Hoe heb je de kerkelijke betrokkenheid van de parochianen in de 3 parochies ervaren? Als we vanuit Christus vertrekken en hier ook naar toegaan, zullen we elkaar altijd vinden. Het is belangrijk om elkaar vast te houden, ook of juist , als we het niet eens zijn met elkaar of elkaar even niet begrijpen. Ik heb de kerkelijke betrokkenheid als positief ervaren, vele mensen die zich inzetten in woord en in daad. Ik heb zelf ook veel mogen leren van het geloof van de mensen en de wijze waarop hier invulling aan wordt gegeven. Op 20 oktober gaat kapelaan Jochem onze parochies verlaten. Daarom hadden we op vrijdag 6 augustus een gesprek met hem. We begonnen samen met onderstaand gebed. Jochem gaf aan dat hij elke dag met gebed begint. Het gebed is de kurk waarop we drijven, het geeft de ‘drive’ aan, die voor de kapelaan zo belangrijk is. INTERVIEW MET KAPELAAN JOCHEM VAN VELTHOVEN Gebed voor de missionaire parochie: God, onze Vader, uw liefde wil alle harten bereiken. Wij vragen uw zegen over onze geloofsgemeenschappen. Dat hun gastvrije verkondiging velen mag helpen om uw Zoon te ontmoeten en als zijn trouwe leerlingen U steeds beter te leren kennen. Mogen velen worden toegerust om zich met hart en ziel in te zetten voor de missionaire Kerk, ieder volgens eigen roeping en charisma’s. Schenk ons daarbij voortdurend uw heilige Geest, de bezieler van alle evangelisatie. Maria, Moeder van de Kerk, bid voor ons.