Regioblad september 2021

Regioblad - 21 Naast alle nare berichten van ziekte en overlijden zijn er ook minder ingrijpende maar toch ook hele vervelende ervaringen met covid te melden. In de parochiekern Zuid- Oost hebben 2 koren moeten besluiten te stoppen. Koren verlichten met hun gezangen de liturgie en allerlei andere evenementen. De zangers en zangeressen lijken op kaarsjes, die met hun klanken de harten van de mensen proberen te versterken en op te vrolijken. Maar soms branden kaarsjes op. En houdt ook het zingen op. Helaas is dat realiteit geworden voor het Gregoriuskoor en het Gemengd Koor van Westdorpe Westdorpe had 2 jaar geleden nog het 50-jarig jubileum gevoerd. Gregorius was in april 1989 met veel enthousiasme begonnen. De koren kennen een traditie van naast rouw- en trouwvieringen ook te zingen op zaterdagavond en op zondag. Het Gregoriuskoor heeft ook vele jaren in september een bevrijdingsconcert (Polen – Axel ) georganiseerd en heeft met veel plezier aan veel samenzangavonden en kerstconcerten meegedaan. De laatste jaren samen met Westdorpe vanwege het feit dat Mieke van beide koren dirigente was. Helaas is mede door corona het doek voor ons gevallen. We danken ieder voor hun belangstelling en medewerking in al die jaren dat wij onze hobby met veel enthousiasme hebben kunnen uitoefenen in en buiten de kerk. We danken Mieke die 28 jaar de dirigente was van Gregorius en 15 jaar van Westdorpe. Het besluit om te stoppen is niet lichtvaardig genomen. Het zat er aan te komen en het is beter met goede zangers te stoppen, dan dat ze zeggen die kunnen ook maar beter stoppen met zingen. Met hart en ziel hebben we ons van onze taak gekweten. Pastoor Wiel Wiertz zegt hierover: “………het is bijzonder jammer dat we jullie altijd zo gewaardeerde zang zullen gaan missen. Jullie zongen altijd met veel overgave en passie. Jullie hebben jarenlang veel betekend voor de liturgie van vele vieringen. Dat jullie er niet meer zingend zullen zijn is en zal zijn: een groot gemis. Jullie besluit is na lang overwegen genomen. Erover spreken is dan van geen betekenis meer. Ik dank jullie hartelijk voor alles wat jullie deden in de afgelopen jaren…..” De PKC zuidoost sluit zich hierbij aan: “………………. Wij als bestuur en met ons de hele gemeenschap van Zuid - Oost vinden het heel erg dat alles zo gelopen is. We zullen jullie heel erg missen in de kerk in Zuiddorpe……………” TIEN KAARSJES Er waren eens tien kaarsjes, met vlammetjes, o zo fijn. Ze wilden op dit doopfeest graag goede kaarsjes zijn. Eén kaarsje viel het tegen altijd in vlam te staan. Die doofde snel zijn lichtje, en is toen weggegaan. Er waren negen kaarsjes. Eén van de negen zei: 'Ik vind het hier niet prettig'. En stapte uit de rij. Er waren nog acht kaarsjes. Dat was een mooi gezicht. Eén dacht: 'Ik ben de beste'. Meteen verdween het licht. Toen stonden van de kaarsjes nog zeven in de vlam. Maar één vergat te branden. Hij wist niet hoe dat kwam. De vlammen van zes kaarsjes, die brandden honderd uit. Eén zei: 'ik ben de mooiste'. En ja, toen ging hij uit. Er waren nog vijf kaarsjes. Wat zullen ze gaan doen? Eén brandde veel te haastig. Opeens verdween hij toen. Er stonden nog vier kaarsjes. Zij brandden helder op. Eén werd er uitgeblazen. Hij lette niet goed op. Van de laatste drie kaarsjes ging één met het donker mee. Hij vond het niet meer nodig. Toen waren er nog twee. Die laatste beide kaarsjes, wat waren ze alleen. Eén ging van moeheid slapen. Toen was er nog maar één. Het laatste kleine kaarsje, dat eenzaam branden bleef, dacht: 'Als ik nu mijn lichtje eens aan de anderen geef '. Toen heeft dat ene kaarsje het feest nog juist gered. Het heeft alle and're kaarsjes opnieuw in vlam gezet. COVID MAAKT MEER KAPOT DAN JE LIEF IS