Regioblad juni 2021

Regioblad - 7 JOS VAN GINNEKEN NIEUW PAROCHIEBESTUURSLID Op 13 oktober 2020 werd in de vergadering van het parochiebestuur bekend gemaakt dat bisschop Liesen Jos van Ginneken benoemd heeft als lid van het parochiebestuur van de Elisabeth-parochie. Een goede reden om nader kennis te maken. Dat gebeurde op 27 januari, in een uitgebreid gesprek via Whatsapp. Jos werd geboren op 7 februari 1996 in Breda. Tot zijn tiende jaar woonde hij met veel plezier in Etten-Leur, waar hij als vanzelf kind aan huis werd in de kerk: zijn moeder zong in het koor, zijn oma was lector, zijn oom koster en zelf was hij misdienaar. In 2006 bracht het werk van zijn vader het gezin naar Terneuzen. Hij landde daar goed. Zijn moeder werd lid van het Gemengd koor en Jos ging met haar mee naar de kerk. Ook de scouting speelde een belangrijke rol bij het maken van een nieuwe start. Toen zijn moeder stopte bij het koor kwam hij minder in de kerk. Hij weet nog goed wanneer hij de kerk weer opzocht. In november 2013 stapte hij de Emmaüskerk binnen. Toevallig was het Elisabethzondag. ‘Zoals in de hemel’, was het thema dat jaar. Jos voelde zich welkom en ervoer in de gastvrijheid: zo kijkt God naar ons. ’Hier wil ik bij horen’, dacht hij. Met een open blik zocht hij op verschillende plekken naar geloofservaring. Die vond hij ook op het Zeldenrust-Steelant College, bij dr. Jan Jaap van Peperstraten, die daar godsdienst gaf. Zijn geloofsbeleving, blijmoedigheid en kennis maakten diepe indruk op Jos. In die tijd brengt een maatschappelijke stage hem bij het Leger des Heils en de Voedselbank. Bij allebei raakt hij zeer betrokken. De diepe nood van mensen in zijn eigen stad laat hem niet meer los. Hij ziet hoe concrete werken van barmhartigheid een verschil kunnen maken. Hij helpt nog altijd mee. Jos was nog maar achttien toen hij lid werd van de gemeenteraad van Terneuzen. Hij combineert zijn functie met zijn studie politicologie in Leiden. Het is een tijd van inwerken, netwerken en in beeld krijgen welke onderwerpen hem liggen. Hij doet dat binnen het CDA, waarvan hij momenteel fractievoorzitter is. De grote lijn die hem steeds weer inspireert is dat de overheid de zwakkeren in de samenleving moet helpen. De integriteit en principes van Pieter Omtzigt vindt hij daarin voorbeeldig. In 2015 ontmoette Jos Amber Bindels op de publieke tribune van de Tweede Kamer bij een stemming over een VN-verdrag voor gehandicapten. Amber kreeg het verdrag met haar stichting Wij Staan Op! door de Kamer. Jos was zeer onder de indruk van haar optimisme en vasthoudendheid. Al spoedig zijn ze onafscheidelijk. Ze komen vaak samen naar de Emmaüskerk. Ze trouwen in Etten- Leur op 18 oktober 2018. Priester Jan Jaap van Peperstraten leidt de plechtigheid. In 2020 vroeg pastoor Wiertz of Jos lid wilde worden van het parochiebestuur van de Elisabeth-parochie. Jos voelde dat hij er klaar voor was, mede door de dingen die kapelaan van Velthoven in gang had gezet. De kapelaan bracht de parochie veel meer naar buiten, bijvoorbeeld met de straatmissie rondom de opblaaskerk op de markt, het gezinspastoraat en de biddende moeders. Ook de bouw van de vredeskapel in de Willibrordustoren en de open- lucht-Mis in de ‘groene kathedraal’ bij de toren spraken Jos erg aan. Zo worden veel meer mensen bereikt met de boodschap van Jezus. De laagdrempelige internationale Mis vindt hij een vondst en eucharistische aanbidding en biecht bieden hem veel steun en troost. Jos houdt van de structuur die de RK Kerk in deze tijd weer als leidend ziet. Zoveel is onzeker voor jonge mensen: banen, wonen, klimaat. Dan helpt het als je dicht bij Jezus rust vindt, vergeving, eeuwigheid. De coronapandemie heeft laten zien hoe belangrijk het voor een parochie is om zichtbaar te zijn. Adequate communicatie is daarbij wezenlijk. Nu Jos lid is van het parochiebestuur wil hij onder meer daarvoor zijn kennis en ervaring inzetten. Tegelijk steekt hij van anderen graag ook wat op. Door zijn vrijwilligerswerk bij het Leger des Heils vindt hij samenwerken met andere christelijke kerken heel gewoon. Hij waardeert hoe dat bijvoorbeeld bij het oecumenische Kerk & Vluchteling gaat. Bij de zichtbaarheid van de parochie hoort ook dat je gesprekspartner bent voor maatschappelijke organisaties. Zo kan Gods barmhartigheid voor iedereen werkelijkheid worden. Jos vindt het heel mooi om nu ook als parochiebestuurslid werk te mogen maken van zijn geloof. Hij vindt het een uitdaging om samen steeds te vragen: ’Wat is onze missie nu, vanuit ons geloof?’ en: ‘Wat zijn praktische manieren om onze agenda uit te voeren?’. De rol van het parochiebestuur ziet hij als dienend. Het vervult hem met enthousiasme dat hij deel mag zijn van dit belangrijke dienstwerk voor de Heer. Zegen en alle goeds, Jos! Met dank voor ons gesprek, Marjan Dieleman