Regioblad september 2020

Regioblad - 9 WIE WAS MARIA VAN DE SCHREYBOOM UIT WESTDORPE? Het mooist beschrijft M. Dellaert dit in zijn jeugdherinneringen. Hij stelde dit op schrift in de crisistijd van de vorige eeuw. Het betreft dus de oude en later plat gebombardeerde kerk aan de Graaf Jansdijk. Het Mariabeeld was toentertijd opgesteld in een donkere nis achter in die kerk. Godvrezende vrouwen op leeftijd verdrongen zich rond dit beeld. In donkere kleding zaten zij daar dagelijks te bidden, hun armen ten hemel gericht. De rozenkrans gleed door hun vrome handen en de "Onze Vaders" deden hun lippen ononderbroken bewegen. Dit geluid deed denken aan gonzende hommels die op zoek zijn naar honing op een lavendelveld. Een glas-in-Iood raam van bijzondere schoonheid gaf een gamma van kleuren achter dit beeld. De voorstelling van de Heilige Joseph in zijn timmermanswinkel te Nazareth spreidde een diffuus licht over de lijdende beeldengroep: Moeder Maria staarde in droefenis naar haar enige zoon, liggend op haar schoot. Hij was gestorven aan het kruis in onmenselijke smarten en vernedering. Het bloed droop uit zijn magere handen en voeten. De doornenkroon stond nog in zijn hoofd gedrukt. Zijn blanke naakte lichaam droeg de wrede sporen van doorstane vrees, angst en pijn. Over dat miraculeuze beeld gaat dit overgeleverd verhaal, het is al honderden jaren oud: Op een nacht zou het aangespoeld zijn op de oever van de Canisvliekreek. Werklui op weg naar de akkers hadden het beeld daar ‘s morgens zien liggen. Ze werden bang voor dit verschijnsel en vluchtten in angst weg voor dit godswonder. De volgende nacht was dit beeld op onverklaarbare wijze opgesteld in de Westdorpse kerk. Daar is het vanaf toen, altijd gebleven totdat de kerk, zonder enige noodzaak, werd opgeblazen door Waalse strijdkrachten in de eerste dagen van de 2e wereldoorlog, op 21 mei 1940. Eerst werd de toren kapot geschoten, daarna werd de kerk in de hens gezet. Niemand is ooit ter verantwoording geroepen voor deze nutteloze en misdadige vernielzucht. Wie kent nu, meer dan 80 jaar later, dit verhaal over het mirakel van "Onze Lieve Vrouw van Schreyboom" nog? Op perkamentpapier staat het mirakel in oude teksten beschreven, met een gekleurde tekening van de beeldengroep. In de ‘oude’ tijd (18e en 19e eeuw) was er een diep gewortelde vrees en angst voor het hiernamaals en een sterk verbreid bijgeloof. Mirakels gebeurden, men was een gemakkelijke prooi voor verhalen. Dagelijks predikte de clerus over verdoemenis, hel en genade. Dat een stenen beeld zomaar kon aanspoelen op de oever van de Canisvlietkreek, werd zondermeer aanvaard als een Godswonder, evenals de wonderbaarlijke wijze waarop dat beeld in de kerk terecht gekomen was. In historische stukken, betreffende de geschiedenis van Westdorpe, kan men lezen dat het bewuste beeld een namaakbeeld was van het miraculeuze beeld in een kapel, genaamd de Schreyboom aan de Petercellepoort te Gent. De Westdorpenaar Petrus Muijssen had uit devotie dit beeld laten (na)maken. Hierdoor ontstond onder leiding van pater Albertus het gilde van O.L.Vrouw der zeven weeën (Opgericht in 1720). Het gilde werd door de Paus bevestigd en met vele aflaten begunstigd. Dit gilde bekostigde de godsdienstige gang van zaken in Westdorpe. Pater Albertus heeft verschillende gebedenboekjes gemaakt bij Maria van de Schreyboom. Hij bracht de devotie van deze Maria van de Schreyboom naar Westdorpe en tot bloei. Tot het beeld ten prooi viel aan de vlammen bij de kerkbrand van 1940. Na de oorlog werd een nieuwe kerk gebouwd met een nieuwe Maria. Na sluiting van deze (laatste) kerk in Westdorpe verdween ook dat Mariabeeld van de 7 smarten uit de kapel, naar de bisdommelijke opslagruimten. Onder leiding van pastoor Erpelinck werd in 2015 deze Maria terug gehaald. Immers deze Maria was één met de schildering in de kapel waar het beeld hoorde. Er waren tijdens de transporten naar en van Breda wel enkele beschadigingen ontstaan, maar die zijn gerepareerd en inmiddels staat deze Maria van de zeven smarten ook alweer 5 jaar in de Mariakapel in de Kirke. En de andere Maria? Als je wilt weten hoe het met Maria van de Schreyboom ging , zoek dan het antwoord op deze vraag in het museum ‘oud-Westorpe’ op het oksaal in ‘de Kirke’. Jos oude Kempers Voor het schrijven van dit artikel heeft Jos heel wat literatuur geraadpleegd. Wanneer u meer informatie over de geraadpleegde literatuur wenst, kunt u hiervoor terecht bij Jos oude Kempers In het museum hebben wij de zilveren kroon van het originele beeldje, weliswaar aangetast door de brand, en een oorkonde van een lid van het gilde van OLV van de Schreyboom.