Regioblad november 2019

14 - Regioblad Bethjes pagina Hoi iedereen, Ik hoorde laatst op school dat Kerstmis een cadeaufeest is geworden. Net als bij Sinterklaas krijgen kinderen heel veel cadeautjes met Kerstmis. Toen papa en mama nog bij elkaar woonden, deden we dat nooit. Kerstcadeautjes waren toch de geschenken van de drie koningen voor het pasgeboren Kindje: goud, wierook en mirre. En het Kindje gaf aan de mensen ook een cadeau: vrede op aarde voor alle mensen. Vorig jaar bij mama heb ik met Kerstmis geen cadeautjes gekregen, alleen maar van Sinterklaas. Dit jaar ga ik Kerstmis vieren bij mijn papa en zijn nieuwe vriendin. Daar geeft ieder geeft aan elkaar een cadeautje. Ik moet een cadeautje kopen voor mijn nieuwe halfzusje. Ik ben benieuwd wat ik zelf zal krijgen. Misschien vind ik het wel helemaal niks. Doeoeg! Beth De kamer is bijna helemaal vol. Gelukkig dat opa en oma een heel groot huis hebben. Anders was er geen plaats geweest voor alle kinderen en kleinkinderen. In de hoek van de kamer staat een grote joekel van een kerstboom. Met een reusachtige zilveren piek er boven op. Maar nog mooier dan de piek, stralen de cadeautjes onder de boom. Er liggen misschien wel 50 of 60 cadeautjes. Allemaal verpakt in glimmend papier. Op elk cadeau staat voor wie het cadeau is. De jongste kinderen zijn het eerst aan de beurt om hun cadeau uit te pakken. Dan ben ik aan de beurt. Als ik mijn cadeautje wil pakken, hoor ik Kim hardop giechelen. Kim is mijn leukste nichtje. In de vakanties spelen we vaak bij elkaar. We zijn niet alleen nichtjes, maar ook vriendinnen. Door haar gegiechel weet ik dat zij dit cadeau voor mij heeft gekocht. Ze kent me heel goed, dus heeft ze zeker een cadeau dat ik heel leuk zal vinden. Het is best een grote doos maar niet zo zwaar. Het is een bordspel: De Schatzoekers van de Kuala Archipel. Ik moet mijn gezicht in de plooi houden om mijn teleurstelling te verbergen. Ik hou helemaal niet van bordspellen. Hoe heeft Kim zoiets kunnen bedenken? Met een zuinig lachje bedank ik Kim. En terwijl de andere kinderen hun cadeau onder de kerstboom zoeken, pieker ik me suf. Hoe kan ik zorgen dat ik dit cadeau weer kwijt raak? Ik ben ook boos op Kim. Ze had kunnen weten dat ik niks om bordspellen geef. Zij vindt bordspellen wél heel leuk. Weet je wat ik doe? In januari is ze jarig en dan geef ik haar ook een stom cadeau. Dat zal ze wel leren om in het vervolg goed na te denken over een cadeau. Maar ja, moet ik dat wel doen? Kim heeft misschien wel heel erg haar best gedaan om mij een mooi cadeau te geven. En ze is toch een van mijn beste vriendinnen? Ik kan haar misschien vragen of ze het bonnetje nog heeft. Dan kan ik dit spel ruilen voor een stoer spel op mijn Play Station. Maar dat vindt Kim misschien niet leuk; ze heeft immers gedacht dat ze mij iets leuks had gegeven. En dan krijgen we ruzie. En dat wil ik niet. Dan krijg ik een geweldig idee. Kerstmis is het feest van de vrede. Jezus is geboren om vrede te brengen onder alle mensen. En daarom… en daarom hou ik het spel De Schatzoekers van de Kuala- archipel. En na een paar weken heb ik het uitgespeeld en leen ik het uit aan Kim. En ik vraag het nooit meer terug. Zo heb ik de vrede bewaard en blijft iedereen gelukkig. Of niet soms, heb jij een beter idee? Niet blij met je cadeau en dan…..?